Ze vroeg "wat is er?". Hij vertelde, met zijn vinger over haar arm. Beweging na beweging. Letter na letter. Woorden. Woorden. Bewegingen.
"ja" antwoordde ze. "ja. ja. ja." aangevend dat ze hem volgde. Hem begreep.
Zijn vinger over haar boven arm. Van boven naar beneden. Cirkel. Kronkel. Letter. Letter. Letter. Woorden stroomden als inkt uit zijn vinger. "ja. ja. nee. Het maakt niet uit."
ze keek naar hem. Hij keek terug. Haar vingers op zijn arm. Haar vingers op zijn wang. Haar lippen op zijn wang.
"ok" zei hij terug.